සිරිල් මුදලාලි මහ අද්භූත මිනිහෙක්. දවාලක දකින්න පුලුවන් මිනිහෙක් නොවේ. රාත්‍රි හතෙන් පස්සේ එළියට බහින මිනිහෙක්. දෙහිවලට කොහොම ආවද කොහෙන් පාත් වුනාදැයි කාටත් ප්‍රශ්නයක් වුනා. ලියන මහත්තයා නම් කිව්වේ කතරගම කියලා. කොහොම වුනත් සිරිල් මුදලාලි කවුද කින්ද මන්ද ඔක්කොම ලියන මහත්තයා දැන ගෙන හිටියා. රෑට වුනත් ජනජය හෝටලය කරගෙන ගියේ ලියන මහත්තයා. හෝටලය කුලියට ගත්තත් සිරිල් මුදලාලි කවුදැයි කඩේ වැඩ කරන සේවකයොවත් දැන ගෙන හිටියේ නෑ. මොකද සිරිල් මුදලාලි කඩේ පැත්ත පලාතකවත් ආපු මිනිහෙක් නොවේ. ජනජය හෝටලයේ එදා ඉදන් වැඩ කරපු සේවකයන් දහ දොලොස් දෙනෙක් හිටියා. හෝටලය පිටිපස්සේ බේකරියකුත් තිබුනා. බේකරියයි හෝටලයයි එක පාරටම වැටෙන්න ගත්තේ මොන හේතුවක් නිසාදැයි සේවකයන්වත් දැනගෙන හිටියේ නෑ. බිස්නස් එක කඩාගෙන වැටුනයි කිව්වට ඔවුන් පිලිගත්තෙත් නෑ. හෝටලය රෑ නමයට වැහුවට පස්සේ ලියන්නා දෙහිවල බාර් එකෙන් ගල් අරක්කු බෝතලකුත් අරන් යතුරු පැදියට නැගල වැල්ලවත්ත පැත්තට ගියා. කොළඹ පාරේ කාගීල්ස් එක ලග යතුරු පැදිය නවත්තල ඊට මීටර් දෙතුන් සීයක් එහායින් තිබුනු තට්ටු තුනේ ගොඩනැගිල්ල ලගට ගිය ලියන මහත්තයා එතන හිටිය වයසක හිඟන්නට ශත පනහක් දීල තරප්පු පෙල නැගලා දෙවැනි තට්ටුවේ ඇතුලට වෙන්න තිබ්බ දොරට තට්ටුව දැම්මා. ඒක නිකන් අමුතුම සිග්නල් එකක් වගේ. දොර ඇරියේ පොඩි කෙල්ලෙක්.
“වාඩුවෙලා ඉන්න මුදලාලිට පණිවිඩයක් දෙන්නම්”
කෙල්ල කියාගෙනම ඇතුලට ගියා. ලියන්නත් වෙනදා වාඩිවෙන වැල් පුටුවෙම වාඩි වුනා. සිරිල් මුදලාලි බැනියම පිටින්ම ඇවිත් ලියන මහත්තයා අසල තිබ්බ හාන්සි පුටුවෙම ඈදිගත්තා දවසේ ගනුදෙනු ගැන කතාකරන්න පටන් ගත්ත.
“මොකද කෙල්ල කැමති වුනාද”
ඔහු ඇහුවේ හීන් හඩින් අවටත් හොදට බලලා.
“ආයෙත් මොනවද මුදලාලි මම කියපු වැඩක් වැරදිලා තියේද”
“හෙමින් කතාකරනවා”
ආයෙත් වටපිට බැලුවා.
“හැබැයි කෙල්ල හරි අමාරුකාරී”
“වැඩි වියදම් ඕන නෑ මෙන්න මේක මහ අම්මන්ඩිට දෙනවා මගුල ගෙදරම ලෑස්ති කරන්න හෝටේල් වලට මොකටද සල්ලි දෙන්නේ. හෝටලේ උයන එකාටම වැඩේ පංගාත්තු කරනවා”
සිරිල් මුදලාලි ලක්ෂයක මුදල් මිටියක් දික්කරා.
“ඕක මොනව කරන්නද මේ වෙලාවේ ටිකක් ලෝබ නැතුව වියදම් කරන්න ඕන. කෙල්ලගෙයි මහ අම්මන්ඩිගෙයි හිත බිදුනොත් මෙතෙක් කරපු ඔක්කොම වතුරේ. ඔය කෙල්ල මහ අමාරුකාරි ඉක්මනට ඔය පත්වීම හදලදීල කොළඹින් පිට කරන්න ඕන අඩුම ගානේ ලක්ෂ පහක්වත් වියදම් කරන්න වේවී”
“ලක්ෂ පහක්”
නළලත් රැළි කරලා ආයෙත් කාමරයට ගිහින් ආවේ ලොකු ඉටි බෑග් එකකුත් අරන්.
“කෙල්ලයි මහ අම්මන්ඩියි ලොකුවට මගුලක් ගන්න කැමති නෑ රෙජිස්ට්‍රාර් ගෙන්නලා ලගම කිහිප දෙනෙකුටම විතරයි මගුල් කියන්නේ ඒත් රත්තරන් බඩුයි ඇදුම් වලටයි අරව මේවටනෙහ් වියදම් වෙන්නේ”
“හ්ම්…කෙල්ලගේ ගුරු පත්වීමට මොකද වෙන්නේ”
“ඒක හරි.. කදුරුවෙල පැත්තේ ස්කෝලෙයක් හම්බවේවි”
“ඒක හොදයි ස්කෝලවල් වහන කාලෙට කෙල්ල කොළඹ ආවම හොදටම ඇති මම බයෙන් හිටියේ කතරගම මොනරාගල වැල්ලවාය පැත්තේ අහුවුනොත් එහෙම මන් ගැන හොයන්න ගනීවී ඔහේ මක්කටෙයි කිව්වේ මම කතරගම කියල මුලින්ම ඔහේ ගම කෑව නෙහ්”
“හරි.. හරි.. ඒ වෙලාවේ එහෙම නොකිය බෑ”
සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුනේ තිබුනේ තරහක්.
“හෝටලේ නඩු තීන්දුව ගැන ඔහේ හෙව්වද”
“ලබන මාසේ තීන්දුව දේවි”
“එහෙනම් හෙට අනිද්දාම දවසක් දාගන්නවා මගුලට පස්සේ කෙල්ල වෙනස් වෙන්න පුළුවන් ඔහේට හරියටම ෂුවර් නෙහ් කදුරුවෙල කියලා”
“ආයෙත් අහන්න දෙයක්ද මේ ලියන මහත්තයට පවරපු වැඩක් වැරදිලා නෑ”
ඔන්න ඔහොම තමයි අංජලීගෙයි සිරිල් මුදලාලගෙයි විවාහය වුනේ. විවාහයට ලොකු සෙනගක් හිටියේ නෑ. ඇත්තටම ඒක විවාහයකට වඩා එන්ගේජ්මන්ට් එකක් කිව්වත් එකයි. ඒත් අංජලී මගුල් සාරියක් ඇදලා හිටියා. ඒක අන්දවන කෙනා රෙන්ට් එකට අරගෙන ආපු සාරියක්. අංජලීගේ පැත්තෙන් හිටියේ ලඟම ඥාතීන් කිප දෙනෙකුයි ඇගේ බොක්කේ යාළුවා ඕෂධියි එයාගේ තාත්ත විජේසිරියි අම්ම මාග්‍රටුයි නංගි ඕෂධීයී. සිරිල් මුදලාලි දැක්ක ගමන් එයාලට පට්ට දුකක් ඇතිවුනා. සිරිල් මුදලාලිගේ පැත්තෙන් සහභාගී වුනේ ලියන මහත්තයයි ඔහුගේ පවුලයි විතරයි. නෝන්ඩිම සීන් එක වුනේ අත්සන් කරද්දී. ලියන මහත්තයා ඉන්ක් පෑඩ් එකක් හොයද්දී අංජලීට එච්චර ගානක් වුනේ නෑ. හදීසියේ හෝටලයේ වැඩක් වෙන්න ඇතියි හිතිච්ච හින්දා සිරිසේන මුදලාලිගේ පරන ගබඩා කාමරයේ කබඩ් එකේ තිබ්බ පෑඩ් එකයි තින්ත බෝතලෙයි ගෙනල්ලා දුන්නා. ඒත් ඒක අත්සන් කරද්දී රෙජිස්ට්‍රාර්ගේ මේසේ උඩ තියෙද්දීත් එච්චර ගානක් වුනේ නෑ. විජේසිරි අන්කලුයි ඕෂධියි කැරි හිනාවක් දැම්මේ ඇයිදැයි තේරෙන්න වැඩිවෙලාවක් ගියේ නෑ. රෙජිස්ට්‍රාර්ගේ අර ලොකු පොත සිරිල් මුදලාලිගේ පැත්තට හරවද්දී තමයි අංජලීට පොලව පලන් යන්න හිතුනේ. සිරිල් මුදලාලි ගැහුවේ කන අත්සන හුත්තෝ. අංජලී ගොඩක් අසරණ වුනා. විජේසිරි අංකල්ගෙයි ඕෂධීගෙයි මුන නොබලම අත්සන ගහලා දැම්මා මුදලාලිගේ පැත්තෙන් මගුලට අත්සන් කරෙත් ලියන මහත්තයා. අංජලී වෙනුවෙන් අත්සන් කරේ ඕෂධීගේ තාත්තා ඇඩ්වර්කේට් විජේසිරි සූරියබණ්ඩාර. එයා අධිනීතිඥයෙක්. සිරිල් මුදලාලි ඇදලා හිටියෙත් සුදු සරමයි කෝට් එකක් කමීසය උඩින් දාගෙන හිටියා. වෙඩින් පොටෝ තියා කිසිම පොටෝ එකක් නෑ. ඕෂධීයි නිෂාධියි නම් පොටෝ කිහිපයක් ගත්තා එයාලගේ ෆෝන් වල කැමරාවෙන්. ඒකට සිරිල් මුදලාලිගේ හිත ඒ තරම් හරි නෑ වගේ. දෙන්න එක්ක වැඩිය දුර හෝටලයකට ගියේ නෑ ගල්කිස්ස පැත්තේ හෝටලයකට ගියේ. හෝටලයේ කාමරයට ගියා විතරයි ඈට මහ අමුත්තක් දැනුනා. ජිවිතේ පලවෙනි වතාවට පිරිමියෙක් එක්ක කාමරයක තනි වුනාමයි. සිරිල් මුදලාලි කෝට් එක ගලවල පැත්තක තිබ්බ පුටු ඇන්දට උඩින් විසිකරේ ගෙදර වගේ.
“අම්මෝ ග්‍රිරීස්මේ”
ඔහු කමීසයත් ගලවල කෝට් එක තිබ්බ පුටු ඇන්දටම උඩින් විසිකරා. ඇදි පුටුවේ ඇලැවුනාට පස්සෙයි සිරිල් මුදලාලිගේ බඩ හරියටම අංජලී දැක්කේ. කොහු මිටවල් දෙකක් උඩ තිබ්බ කලගෙඩි දෙකක් විතර ලොකු බඩක්. ඇදගෙන හිටියේ වෙස්ට් එකේ ඉස්සරහ පැත්තේ දාර හිල් දෙකක්.ඇදගෙන හිටියෙත් හිල් හිල් තියෙන වෙස්ට් එකක්. අංජලී සිරිල් මුදලාලි කවුද කොහොම කෙනෙක්දැයි වෙස්ට් එකෙන්ම මැනගත්තා. ඔහු කොන්ද කෙලින් කරලා වෙස්ට් එකත් ගලවල පුටු ඇන්දටම විසිකරා. බඩේ දිගට තිබ්බ කැපුම් පාරවල් දෙක දැක්කේ එතකොට. ඇත්තටම එයින් ඈ බියට පත්වුනා. පුටුවෙන් නැගිටලා බෑග් එකෙන් ඇදලා ගත්තේ ගල් අරක්කු බෝතලයක්. තමන් දිහා පුදුමයෙන් බලාගෙන ඉන්න අංජලී දැක්කේ එතකොට.
“නෝනේ මොකද බයවෙලා වගේ ඇදුම් මාරු කරන් නාගෙන එන්න නෝනේ”
සිරිල් මුදලාලි අංජලීට කතාකරේ ගරුසරු ඇතිව. ඈ මුකුත් නොකියාම සාරිය ගලවල හොරෙන් සිරිල් මුදලාලි දිහා බැලුවා. බෝතලේ අරන් ඔහු බැල්කනිය පැත්තට ගියේ පොඩි විදුරුවකුයි කඩදාසි පාර්සලයකුයි අරගෙන. පෙනුමට නම් කඩල පාර්සලයක් වගේ. ඈ ඇදුම් මාරුකරන දිහා ඔහු හොරෙන් හෝ බලාගෙන ඉදීවි යයි අංජලී හිතුවා. සිරිල් මුදලාලි හැරිලාවත් බැලුවේ නැහැ. ඈත් හුස්මක් පිටකරලා රෑට අදින ඇදුම් දෙකත් අරන් නාන කාමරයට ගියා. දිග සායයි සාරි ජැකට් එකයි ගලවලා ඇදුම් එල්ලන බාර් එකෙන් දාල කණ්නාඩියෙන් එබිලා බැලුවා.
“මේකද හුත්තෝ මගේ හනිමුන් එක”
ඈ කණ්නාඩියේ දිස්වෙන තමන්ගේ රූපෙන්ම ඇහුවා. එතකොටත් ඈ ඇදගෙන හිටියේ බ්‍රා එකයි පෑන්ටියයි විතරයි. අත් පිටුපසට දාල බ්‍රා එකේ හක් එකත් පන්නල පෑන්ටියත් එක්කම යකඩ බාර් එකට දැම්මේ ගොඩක් දුකෙන්. ඈට තිබුනේ ඉස්සරහට නෙරලා පැමිනි වටකුරු ලස්සන තන් දෙකක්. කොල්ලො පිස්සු වැටුනේ ඇගේ පුකටයි තන් දෙකටයි ගල් දෙකටයි. ඒත් එක්කම රෝස පාට චූටි තොල් දෙක ඈ තවත් ලස්සන කරා. ඇගේ සිහියට එකවරම මතක් වුනේ අකලංක. කැම්පස් සිලෙක්ට් වෙච්ච පාටි එකට අකලංකටත් ඉන්වයිට් කරපන් කිව්වේ අංජලීමයි. ඇත්තටම අකලංක ලස්සන වගේම කඩවසම් කොල්ලෙක්. කලින් හිටපු බොයියට බුට් එක තිබ්බෙත් ඌගේ තිබ්බ හැන්සම් ලුක් එක නිසාමයි. ඌට එච්චර සල්ලි තිබ්බ කොල්ලෙක් නොවේ. අංජලීගේ කාර් එකෙන්මයි අකලංකවත් දාගෙන ඕෂධීලගේ ගෙදර ගියා. පහල ගාර්ඩ්න් එකේ පාටි එක ජයටම තිබුනා. එදා නිෂධිට කෙලින් ඉන්න බැරි වෙන්නම වැදිලා. නිෂාධි කියන්නේ ඕෂධීගේ නංගී. ඒකි ඕෂධීටත් වඩා සෝෂල් වගේ හොද මීටර් එකක්.
“අංජී නංගිව ශේප් එකේ කාමරයට එක්ක පලයන්”
අංජලී හිටියේ අකලංක හිටපු පුටුවෙම පුටු ඇන්දේ වාඩිවෙලා කෙල්ලෝ එක්ක විහිළු කර කර.
“ඒයි.. එන්නකෝ.. මේකි තනියම කන්ට්‍රෝල් කරන්න මට බෑ”
එතකොටත් නිෂාධිගේ අතේ කට කපලා පිරිලා තිබ්බ වයින් වීදුරුවක් තිබුනා.
“නංගී.. යමු.. කාමරේට”
“මට වැඩී නෑ.. හලෝ..”
“ඔය බිව්වා ඇති..”
අංජලී ඇගේ අතින් අල්ලලා වයින් වීදුරුව ගන්න හැදුවත් ඒකි කුප්ප කමටම වයින් වීදුරුවම අංජලීගේ ඇඟේ හැලුවා. තන් දෙක මැද කානුවේ ඉදන් පහලට වයින් ටික බේරිලා ගියා.
“මොන හුත්තක්ද ඕයි ඒ කරේ”
අංජලීට මල පැන්නත් කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. නිෂාධි හින්දා. වයින් ඇග ඇතුලේ ඇලෙනවා. ගෙදර අයට සුවද දැනුනොත් ආයිත් කිසි දේකට පිටට යන්නත් බැරිවෙනවා.
“ගිහින් මගේ ඇදුමක් ඇදන් වරෙන්”
නිෂාධිවත් ඇදගෙන අකලංක එක්ක උඩුමහලේ ඕෂධීගේ කාමරයට ගියා. නිෂාධිගේ කාමරයට ඈව දාල අංජලී ඕෂධීගේ කාමරයට ආව.
“ෂික්.. මේ හුත්ති.. කරපු වැඩේ අනේ අකලංක පස්සේ ශිපර් එක පහලට දාන්නකෝ”
පාටි ප්‍රොක් එකට බ්‍රා කප් දෙකක් අල්ලලා තිබුනා හින්දා වෙනම බ්‍රා එකක් අංජලී ඇදල තිබුනෙත් නෑ ශිපර් එකත් බෙල්ල ලග ඉදන් පුක ලගටම දිගයි. ශිපර් එක පහලට ඇද්දා. රන්වන් පාට අංජලීගේ පිට දකිද්දී අකලංකට තවත් ඉවසන් ඉන්න බැරි වුනා. ප්‍රොක් එකේ පටි දෙකත් උරහිසින් පහලට වැටිලා. ඔහු ඇගේ කිහිලි දෙක අතරින් තන් දෙක අල්ලා මිරිකලා ඈව පපුවට හේත්තු කර ගත්ත.
“මොනවද කරන්නේ කවුරු හරි ඒවි”
අංජලී දඟලන්න හැදුවත් අකලංකගේ ග්‍රහණයෙන් මිදෙන්න බැරිවුනා. ඔහු තන් දෙක මිරික මිරික ඇගේ බෙල්ල ලෙවකාගෙන යද්දී ඈට ඉවසගෙන ඉන්න බැරි විදියට හැගීම් ඇවිස්සිලා.
“අ..නේ…එ..ඒ ක.වු..රු. හ…රි…ඒ….වී”
“පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ ඔක්කොම පහල ඉන්නේ”
ඔහුගේ අත් වලින් ප්‍රොක් එක ඉන ගාවටම වැටෙද්දී ගවුම අස්සෙන් අතදාලා හුත්තත් මිරිකන්න ගත්තා ජීවිතේ පලමු වතාවට පිරිමි අතකින් හුත්තයි තන් දෙකයි එකවර මිරිකෙද්දි ඇංජලීගේ දෑස් පියවිලා ගියා. ඉන ලග රැදුනු ප්‍රොක් එක දෙපා පාමුලට රූටලා ගියා. මුලු ඇගටම තිබුනේ ඇගේ නිකර් එක විතරයි. වටකුරු තන් පුඩු නෙරලා තිබූ තන්දෙකයි බෝල පුකයි දැක්ක අකලංක තවත් පිස්සු වැටුනා ඈව ඔහුගේ පැත්තට හරවගත්ත. කිහිලි දෙකෙන් උස්සලා මේසේ උඩින් තියලා ඇගේ දෙපා මැද්දේ හිටගත්තා. ඔහුගේ පහසින් ඇගේ හැගීම් ඇවිස්සිලා. හුත්තෙන් බේරෙන ජූස් වලින් නිකර් එකත් තෙත් වෙලා. ඇගේ කම්මුල් දෙපැත්තෙන් අල්ලගත්ත අකලංක ඇගේ රෝස පාට චූටි තොල් උරාගෙන යද්දී ඈ ඔහුගේ බදවටේ දෑත් යවලා ඔහුට තවත් තෙරපුනා. හුතු ජූස් එලියට පැනපු නිකර් එක උඩින් මිරික මිරික ඇගේ තොල් මාරුකර කර උරද්දි දෑස් තවත් තද කරගෙන ඔහුගේ තොලුත් උරන්න පටන් ගත්තා. අකලංක කලිසමේ බෙල්ට් එක ලිහලා ඔහුගේ පොල්ල එලියට අරන් ඇගේ අත්ල මත තිව්වා. සෙමින් සෙමින් ඇගේ ඇගිලි වලින් මිරිකෙද්දී දරදඩු වෙමින් මහත් වෙමින් පොල්ලේ නහරත් එලියට පැන්නා. ඇගේ කන ඇතුලට දිව දදා කන්පෙති උරද්දී දැනුනු කිතියට
“එ..පා.. එ..පා.. කි..ති..”
ඇය දගලන්න ගත්ත. ඔහු ඈව ඕෂධීගේ පොත් මේසය උඩ තිබ්බ පොත් බිත්තිය පැත්තට තල්ලු කරලා මේසේ උඩ ඈව හාන්සි කරා. හාන්සි වෙද්දී ඇගේ දෙපාත් පලල් වෙලා හුත්ත එලියට පනින්න වගේ පිම්බිලා තියෙනවා. ඔහු පොල්ල නිකර් එක උඩින් හුතුතොල් මැදින් තියලා තද කරගෙනම ඇගේ බඩ දිගේ නැවිලා කම්මුල් දෙක අත් දෙකෙන් තද කරගත්තා. ඉස්සරහට පස්සට කිහිප වතාවක් පැද්දුනු ඔහු ආයෙත් කන ඇතුලට දිව දාන්න ගත්දී දගලන්න ගත්තත් ඵලක් උනේ නෑ දිව කන ඇතුලේ කැලැතුවා. ඇගේ කෙදිරිලි තව තවත් වැඩිවෙලා කාමරය සිසාරා පැතිරුනා. තව තවත් ඇගේ හැගීම් එලියට පැනලා දෝරේ ගලද්දී හුත්තෙන් නිකර් එකත් තෙමාගෙන ජුසුත් එළියට පනිනවා. ඇගේ දැගලිල්ලේ තරමට මේසෙ අයිනේ තිබ්බ පොත් මිටියත් බිමටත් වැටිලා. උරලා උරලා කන් පෙති දිගේ කෙලත් බේරෙනවා. ඈට දෙන සැපට උල්වෙලා තිබ්බ තන පුඩු වටේ ඔහුගේ දිවෙන් එහෙට මෙහේට කරන්න ගත්තා. තන් පුඩු වටේ රුපියල් දෙකේ කාසියක් තරම් කලු රවුමේ ගැටිති ගැටිති එලියට නෙරලා. එක තනක් ඔහුගේ තොල් අතර හිරවෙද්දී ඇගිලි දෙකකින් අනිත් තන් පුඩු රෝල් වෙනවා මිරිකෙනවා. ඈට තවත් ඉවසන් ඉන්නම බෑ. කාටවත් ඇහෙයි කියලා බයේ අතින් කට තද කරලා වහගෙන අකලංක දෙන සැප විදින්න ගත්තත් ඇගේ කෙදිරිලි හිනීයට පිටවෙනවා.
“අහ්..අ..නේ.. ම්හ්..ඉ..න්. න…බෑ..ම්හ්…ආහ්.. ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආ ම්හ්… ආහ්.. අ..නේ.. අ.. ක… ල..ං….ක… අහ්.. ත ව.. උ..ර..න්..න.. ව..ස්.. තු…වේ.. ත.. ව.. ආහ්.. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..”
වටකුරු තන්දෙක දෑතින් එකට එකතු කරපු අකලංක හප හපා උරන්න ගත්දී ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා. මෙහෙම සැපක් ඈ කවදාවත් විදලා නෑ. අකලංකගේ කෙළ තන් දෙක දිගේ බේරි බේරී පහලට වැක්කෙරෙනවා. ඈ දෝතින්ම ඔහුගේ ඔලුව තන් දෙකට තවත් තද කරා. ඔහු තන් දෙකෙන් දෙතොල් මුදවගෙන පහලට රූටල ගියත් දෑත් තන් වලින් අත හැරියේ නෑ. රබර් බෝලයක් ඇගිලි වලින් මිරිකනවා වගේ මිරික මිරික ඇගේ බඩ දිගේ පහලට ගියා. බුරියට දිව තියද්දී ආයෙමත් ඈ දගල දගල කෑගහන්න ගත්තා.
“අ.නේ…එ..එ..පා.. ම්හ්.. කි..තී”
ඈ ඔලුව උස්සලා අත් දෙකෙන් තවත් පහලට කරා. ඔහුත් වැඩිය බුරිය කලතන්න ගියේ නෑ. නිකර් එකෙන් බාගයක්ම හුතු ජූස් වලින් පෙගිලා තියෙනවා දැක්කේ එතකොට. නිකර් එක මැදට තොල් දෙක තියද්දී ඈ ගැස්සිලා ගියා. ඇගේ දෙපා මේසෙ උඩට අරන් තවත් පලල් කරා. නිකර් එක තොල් වලින් එලියට ඇදල ඒකේ බේරී බේරී තිබ්බ හුතු ජූස්
“සුරුස්..සුරුස්”
ගාලා අකලංක උරන්න ගත්තේ ඇගේ දිහා බල බලා. ඇගේ දෑතින් ඔහුගේ හිස හුත්තට තද කරා. හුත්තේ මයිල් නිකර් එක දෙපැත්තෙනුත් එලියට පැනලා. නිකර් එක උඩින්ම දිවේ තුඩ ඉස්සරහට පස්සට කරා. ඇගේ හීනි කෙදිරිලි නැවතුනේම නෑ. ජංගිය දෙපැත්තේ කිහිලි ලෙවකදී දැනුනේ කිතියට වඩා මිහිරක්. ඇගේ දෙපා වලින් ඔහුගේ හිස තදකරන් දෑතින්ම හුත්තට තදකරා. නිකර් එක උඩින් කට තියලා
“චූස්..චූස්..චූස්..චූස්”
උරාගෙන යද්දී නැගුනු හඩ කාමරය පුරා පැතිරිලා ගියා. අකලංක කෙලින් වෙලා පොල්ල අල්ලන් නිකර් එක මැදට තියලා අතින් තද කරලා ඉස්සරහට පස්සට කරද්දී ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා. ඇගේ පස්ස උස්සලා පොත් මිටියක් තිබ්බ ඔහු ඇගේ දෙපාත් පලල් කරා. නිකර් එකේ එක පැත්තකින් ඇතුලට දාපු පොල්ල අනිත් පැත්තෙන් මතුවුනා. එක අතකින් පොල්ලත් හුත්තට තද කර කර ඉස්සරහට පස්සට වෙද්දී ඈ තවත් කෙදිරි ගානවා. අංජලී අමුතුම ලෝකෙක පාවුනා වගේ. පොල්ල ඉස්සරහට පස්සට යද්දි හුතුතොල් ඇඹරෙනවා.
“අ..හ්…අ.නේ…ඒ..මා..ර..සැ..ප..යි..ව..ස්..තු..වේ.. ම්හ්…අ..නේ… ආ..ද..රෙ..යි.. පැ..ටි..යෝ..ආහ්.. ම්හ්.. අහ්…ම්හ්..ආහ්…ම්හ්… ආහ”
ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩි උනා. පොල්ල එලියට ඇදල ගත්ත ඔහු දෑතින් නිකර් එක දෙපැත්තෙන් අල්ලද්දී ඈ පස්ස උස්සලා නිකර් එක පන්නන්න ලෙහෙසි කරා. එක කකුලක් පන්න ගත්ත ඔහු ඇගේ දෙපා පලල් කරලා ආයෙමත් හුත්තට කට තියලා උරන්න ගත්තා. හුතු තොලක් තොල් අතර තියාගත් ඔහු සුරුස් සුරුස් හිනියට උරද්දී ඈට ඉවසන්නම බෑ. කකුලේ වළලු කරටම නිකර් එක වැටිලා. දෑතින් ඈ ඔහුගේ හිස හුත්තට තදකරගෙනම හිටියත් නහයේ දාරෙන් හුතු පැල්ම දිගේ ඉස්සරහට පස්සට වෙද්දී අත් දෙකේ පුරුක් එකට බැදලා අකලංකගේ හිස හුත්තට තියලා තවත් තද කරා. ඇගේ කෙදිරිලි කාමරය සිසාරා පැතිරිලා යනවා.
“අ..නේ…ඒ..ඒ..අ..ක.ල.ං..ක.. ඉ..න්..න…බෑ.. කො..ල්..ලෝ.. ඉ..ව..ස.. න්.. ඉ..න්..න… බැ.. ව..ස්..තු..වේ.. ආහ්..ම්හ්.. අ.නේ.. ආහ්…ම්හ්…ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්…ම්හ්… ම්හ්..ආහ්….ම්හ්..ආහ්
අ..නේ..බෑහෑ … ආහ්..ම.. ම.. ආ..ද..රෙ..යි.. ම්හ්..ම්හ්…ආහ්…ම්හ් ව..ස්..තු..වේ..ආහ්.. ම්හ්.. ත..ව.. ත..ව…උ..ර..න්..න ම්හ්..ම්හ්..ආහ් දි..ව…ඇ..තු..ල..ට… ම්හ්..ම්හ්…ආහ්..ම්හ්…ආහ් අ.නේ ම..ට.මො..ක ක්..ද …වෙ..නෝ.. ආහ්. ..ම්හ්..අහ්…අ..නේ..ම්හ්..ත..ව.උර..පන්..”
ඇගේ ලතෝනියත් එක්ක ඈ ගැස්සි ගැස්සී නිහඩ වුනා. ඇගේ ජීවිතේ පිරිමියෙකුගේ පහසින් පලමු වරට සුරතාන්තයක් ලැබුවා. අකලංකගේ මුහුණ පුරා හුතුජූස් ගෑවිලා ඔහු එහෙන්මම කෙලින් වුනා. අංජලී දෑස් ඇර ඔහු දිහා බලද්දී පොල්ල අතින් මිරික මිරික ඉන්න අකලංකගේ මුහුන දිහා බැලුවා. ඔහු ආශාවෙන් කුල්මත් වෙලා. ඒක අගල් හයක් විතර දිග පොල්ල දැක්කේ එතකොට. නහර පීදීලා ඔහු මේස උඩ කෙලින් වෙන්න ලෑස්ති වුනත් ඔහු වැලැක්කුවා.
පොල්ල හුතු තොල් අතර ගාවන්න ගත්තා.
“අනේ…එපා.. අකලංක.. මම තාම වර්ජින්.. ප්ලීස්.. එපා..”
ඈ හුත්ත දෑතින් වහගෙන දෙපා එකතු කරගත්තා. ඒත් ඔහු ඇගේ කීම අහන්න ලෑස්ති වුනේ නෑ
“හරි..ඕයි..තමුසෙගේ පෙට්ටිය කඩන්නේ නෑ”
ඇගේ දෑත් බලෙන් ඉවත් කරන්න හැදුවත් ඵලක් වුනේ නෑ. දෑතින්ම හුත්ත තදකරලා වහගත්තා. ඇගේ දෙපා පලල් කරන්න හැදුවත් වැඩක් වුනේ නෑ.
“පලයන් එහාට කිව්වාම අහලා”
“හුත්තී තොට හුකල තමයි අද මන් අතාරින්නේ”
ඔහුගේ ස්වරය පවා වෙනස්වෙලා. මේ අකලංකද කියලා ඇයට හිතාගන්න බැරිවුනා. ඇගේ කේන්තියත් ඉවසීමත් සීමාව පැන්න. ඇගේ අතට අහුවුනේ කවකටු පෙට්ටියේ බෙදුම් කට්ට. ඈ මේසෙන් පැනපු ගමන් බෙදුම් කට්ටෙන් දීල ඇරියේ මුනට. ඔහු පස්සට පැන්නත් බෙදුම් කට්ට අතේ උඩ බාහුව පසාරු කරගෙන ගියා.
“මොකක්ද පකයා තෝ කිව්වේ හිඟන්නා.. මම සිරිසේන මුදලාලිගේ දුව යකො”
ඔහු අතත් අල්ලාගෙන පහත් වුනා. අංජලී දනිස නවලා වල්ලට ගහපු පහරට ඔහු මුනින් අතට වැටුනා.
“තෝ දෑන්වත් දැනගනින් මේ අංජලී කවුද කියලා”
බිම වැටුනු ඔහුගේ පුකට පයින් ගහගෙන ගහගෙන ගියේ කේන්තියෙන් පිපිරි පිපිරී.
“ගහන්න එපා..සොරි.. මට ෆීලින් කොන්ට්‍රෝල් කරගන්න බැරිවුනා”
“මගෙන් මැරුම් නොකා පලයන්”
ඔහු නැගිටලා උරහිස අල්ලගෙන කාමරේ දොරත් ඇරන් පිටවෙලා ගියා.
අංජලී දිග සුසුමක් ගෙන පහලට දැම්මේ ඇගේ ඒ අතීතය ආයෙත් වතාවක් ආවර්ජනය කරලා.
ඈ නානකාමරේ දොර අරිද්දී කාමරයේ දොරත් ඇරලා. ඈ බැලුවේ බැල්කනිය දිහා. ලියන මහත්තයා ඇවිත්.
“මුදලාලි නඩු තීන්දුව මේ මාසේ විසි අට දෙනවලු මට පොඩි ආරංචියක් ආවා”
“එහෙනම් එච්චර දවසක් නෑ නෙහ්”
අංජලී නාන කාමරේ දොර යාන්තම් ඇරගෙන සිරිල් මුදලාලිගෙයි ලියන මහත්තයගෙයි කතාවට ඇහුම් කන් දුන්නා.
“කවද්ද එතකොට කෙල්ලට පත්වීම තියෙන්නේ”
“ලබන මාසේ දෙවැනිදා”
“මොන ස්කෝලෙටද”
“කදුරුවෙල මහා විද්‍යාලයට”
“කෙල්ලට මේක ආරංචි වෙන්න තියන්න එපා ඔහේ ලෝයර් ගෙන් හොටේලේ ඔප්පුව ගන්නවා”
” හරි මුදලාලි මේ ලියන මහත්තයට පවරපු වැඩක් කවද්ද වැරදුනේ”
“කෙල්ලටයි අම්මටයි පස්සෙ හුකාගන්නෙයි කියනවා”
ඒ කතවට අංජලීගේ ඇස් උඩගියා. ඈ ආයෙත් නාන කාමරේ දොරවහල ශවර් එක ඇරලා
“මොකක්ද යකෝ මේ වෙච්ච හුත්ත”
කල්පනා කරන්න ගත්තා. තමන්ට එන්න ඕන පත්වීම ලියන මහත්තයා දන්නේ කොහොමද. පත්වීමේ ලියුමක්වත් ඇවිත් නැතිව තමන්වත් නොදැන. අනික හෝටලේ නඩු තීන්දුව මුන් දන්නේ කොහොමද. හෙටම ගල්කිස්සේ උසාවියට ගිහිල්ලා අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයට යන්න ඈ තීරණය කරා.
“ඉදහන් පකයා තොපි දෙන්නගේ අම්මට හුකවන හැටි පෙන්නන්න”
නානාකාමරේ දොරත් ඇරන් අංජලී එළියට ආවේ හිත යට පැසව පැසව තිබ්බ කෝපෙන්.
අංජලී නයිටියට උඩින් හවුස් කෝට් එකත් දාගෙන බැල්කනියට එද්දී එක බෝතලයක් ඉවර කරලා අනිත් බෝතලෙත් කඩලා.
“ආහ්.. ලියන මහත්තයා කොයි වෙලාවෙද ආවේ”
සිරිල් මුදලාලි වාඩිවෙලා හිටපු පුටු ඇන්දෙන් හරහට ඈත් වාඩිවුනා.
“දැන් ටිකක් වෙලා බේබි”
සිරිල් මුදලාලිගේ ඇස් දෙකත් හොදට රතුවෙලා.
“මුදලාලි මහත්තයෝ අංජලී බේබිව හොදට බලාගන්න ඕන. අපේ සිරිසේන මුදලාලි ඇහැක් වගේ බලාගත්තේ”
“අනේ..අංජලී නෝනේ දැක්ක දවසේම මගේ හිත ගියා බන් අම්මප මන් හීනෙන් වත් හිතුවේ නෑ නෝනේ මට කැමති වෙයි කියලා”
දෙන්නට දෙන්න අංජලීව වර්ණනා කරද්දී ඈට ගොඩක් දේවල් තේරිලා තිබුනා. ලියන මහත්තයාගේ කතාවෙන් සිරිල් මුදලාලි එක්ක තිබුනේ සම්බන්දේ ගොඩක් පරනයි කියලත් හිතුනා.
“ඔය දැන් ඇති බිව්වා අම්මෝ බෝතලයක් ඉවර කරලා අනිත් එකෙනුත් බොන්න පටන් අරන්”
“ඔන්න.. ඔන්න මුදලාලි දැන් උදන්ම නිති දාන්න යනවා”
“අනේ මන් නීති දාන්නේ නෑ ඒ වුනත් මුදලාලි මගේ මහත්තයනෙහ් දැන්”
ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ බෙල්ල වටේ අතදාල ඇඟිලි තුඩු වලින් කොන්ඩේ පස්සට පීරුව.
“හරි.. හරි..නෝනේ අද විතරයි නෙහ්.. අද මට හරි සතුටු දවසක්”
අංජලී සිරිල් මුදලාලි ලගටම වෙලා හිටියෙත් ගල් අරක්කු ගද බොහොම අමාරුවෙන් ඉවස ගෙන.
“තොපි බීල නොවේ ඕන හුත්තක් කරගත්තාම මට මොකෝ”
හිතාගෙනම පුටුවෙන් නැගිට්ටා.
“මම ඇදට යනවා නිදාගන්න ලියන මහත්තයා යද්දී මට එහෙනම් ඇහැරවන්න”
“නෝනේ ලියන මහත්තයා කෑම දෙකක් ගෙදරින්ම බැදගෙන ඇවිත්. බඩත් ගිනි ඇතිනේ කාලම නිදාගන්න”
අංජලී මුකුත් නොකීවත් ඔලුව වනලා ඇදට ගියා. සිරිල් මුදලාලිගේ තරම ඈ හොදින් අවබෝධ කරගත්තා. අරක්කු බෝතලේ ගෙනාවේ පිටින් බයිට් පැකට් එක ගෙනාවේ පිටින් දැන් කෑම එකත් පිටින් ගෙනල්ල මේකද හුත්තෝ මගේ හනිමුන් එක. දෙපා දිග ඇරලා කකුලක් උඩ කකුලක් තියාගෙන ඈ තනියම කල්පනා කරා. සිරිල් මුදලාලි ගෙදරට ඉස්සෙල්ලා ආපු දවසේ ඉදන් හැම දේම ආවර්ජනය කරා. ලියන මහත්තයා කෙරෙහි ඇගේ හිතේ සැකයක් හිතට රිංගන්න ගත්තේ එතකොට.
“හොටේල් එක වැට්ටුවේ මේ පකයද”
හැමදේම ඈ මෙනෙහි කරද්දී ලියන මහත්තයා කෙරෙහි ඇතිවුනේ ලොකු සැකයක්. ඈට එහෙන්මම නින්ද ගියත් කන ලග ඇහෙන ලී මෝලක් වැනි සද්දෙට ඇහැරුනා. කාමරේ ලයිට් එකත් ඔන් කරලා. ඇදෙන් පැනලා මුදලාලි දිහා බැලුවා. පැලෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන බඩ ගෙඩිය උඩ ගහගෙන කාමරේ දෙවනත් වෙන්න ගොරවනවා. ලියන මහත්තයා පේන්න නොහිටපු හින්දා බැල්කනිය දිහාත් බැලුවා.
“ඇති යන්තම් එක පකයෙක් ගිහිල්ලා”
ඒත් බීපු තැන එහෙන්මමයි. මේසෙ උඩ තිබ්බ කෑම පාර්සල් දෙකෙන් එකක් කාල කෙහෙල් කොලේ තාම මේස උඩ දිග ඇරලා. ඒක කාල තියෙන්නෙත් කපුටෝ කනවා වගේ. කරවල බැදුමයි පොල් සම්බලුයි වම්බොටු මෝජුවයි. කෑම දැක්ක ඇගේ මුව අගට නැගුනේ හිනාවක් එක්ක කලකිරීමක්. එත් කෙහෙල් කොලේ ඔතපු බත් එකක් හින්දා කන්න ආශාවකුත් තිබුනා. කෑම එකනම් රහට තිබුනා. මගුල් ගෙදරින් ඔතාගෙන ගිය පාර්සලේ තිබ්බ වම්බටු මෝජුවම තමයි. කිරමින් කරවලයි පොල් සම්බලෙත් රසට තිබ්බා. බඩගින්නට කටවල් හත අටක් කාල අයින් කරන්න හිතුවත් ඈ ඔක්කොම කැව. මේසෙත් අස්කරලා ඇද උඩ තිබ්බ රෙද්දත් අරන් කුෂන් පුටුවේ දිග ඇදුනත් ඈට නින්ද ගියේ නෑ. එහෙන් ඒකා ගොරවනවා මෙහෙන් ඔලුව පිරෙන්න ප්‍රෙහේලිකා වගේ ප්‍රශ්න ගොඩ ගැහිලා. ඈ කුෂන් පුටුවේ වකුටු වෙලා බොහෝ වෙලාවක් හිටියත් නින්ද අහලකවත් නෑ. කල්පනා වෙන්නෙම පත්වීමේ ලිපියයි හෝටලේ නඩු තීන්දුවයි මොනරාගල කතරගම පැත්තට ඇගේ පත්විමේ ලිපිය ලැබෙනවට සිරිල් මුදලාලිගේ ඇති අකැමැත්තමයි.
“සික් මේ පකයා ගොරවන සද්දේ මූ එක්ක කොහොම නිදාගන්නද මන්ද”
විටින් විට සිරිල් මුදලාලි දිහාත් බල බල කල්පනාවට වැටුනා. කකුල් දෙපැත්තට දාගෙන බඩ ගෙඩියත් ඉස්සරහට දාගෙන නිදා සිටි සිරිල් මුදලාලි දිහාත් විටින් විට බැලුවා. ඔහුගේ සරමේ ගැටෙත් ලිහිලා.
“මෙච්චර මේ පකයට තුවාල වෙලා තියෙන්නේ කොහොමද හරියට කඩුවකින් කොටලා වගේ”
ඇංජලීට ඒකත් ලොකු ප්‍රශ්නයක් වුනා. සිරිල් මුදලාලි ඈට දැන්නම් තනිකර ප්‍රෙහේලිකාවක්. ඈ කුෂන් පුටුවෙන් නැගිටලා ඇද අද්දරින් වාඩි වුනා. ඇත්තටම වෙලාවකට බයත් හිතෙනවා. ඇයි හුත්තෝ එහෙන් මූනේ කැපුම් පාරක් බඩේ කැපුම් පාරවල් කීයක්ද අනිවාර්යයෙන්ම කඩුපාරවල්ම තමයි. ඈ සරමේ ගැටේ ලිහලා පැත්තකින් චුට්ටක් පහලට ඇද්ද
“අම්මට .. හිකිලා තියෙන්නේ හුත්තෝ.. “
දැක්ක දෙයින් ඇස් දෙක පොල්ගෙඩි දෙකක් තරම් ලොකු වුනා. කලවේ මාලු කපනවා වගේ කපලා. ඈ සරම මැදින් තවත් පහලට දැම්මා. ඒක දැක්කට පස්සේ කටත් උල්වෙලා ගියා. කම්මුලට අත තියාගෙන ආයෙත් ඈ කල්පනා කරා. ඒක කටත් ඇරගෙන ගොරවනවා. ඉන්නේ මල මිනියක් වගේ. ඉන්න විදියට ඇගේ හිතත් ගැස්සිලා ගියා. ඇට දෙක නම් ලොකුවට තිබුනට පොල්ල ඈට ලොකු ප්‍රෙහේලිකාවක්. පොල්ලට වඩා ඇට දෙක ලොකුයි. ඇට දෙකේ ඉදන් අගලක් විතර එහායින් පොල්ල කපලා දාල. ඇකිලිලා තිබුනත් පොල්ල රුපියලේ කාසියක් තරම් මහතයි. සිරිල් මුදලාලි දිහා මොහොතක් බලාගෙන හිටිය ඈ ඇගිලි තුඩු වලින් සෙමින් පිරිමැද්දා. තව චුට්ටක් මහත් වුනත් කෙලින් වුනේ නෑ. ඈ සරම තව ටිකක් පහලට දැම්මා. ආයෙත් සිරිල් මුදලාලි දිහා බලලා ඇදට වැලමිට ගහගෙන දිව පොලු කෑල්ල වටේ ගෙනියන ගමන් ඇට දෙක සිනිඳුවට අතගෑව. එතකොට නම් තව චුට්ටක් කෙලින් වුනා. ඇගිල්ලෙන් පොල්ල බඩට තෙරපලා ඇටදෙක වටේ දිවෙන් ලෙවකද්දී පොල්ල රුපියල් දෙකේ කාසියක් තරම් මහත් වුනත් ඇගලකට වඩා දික් වුනේම නෑ. ඈ කට ඇතුලට දාගෙන උරලත් බැලුවා. උපරිමේ අඟල් එකාමාරයි. හැබැයි පොල්ල යකඩ කෑල්ලක් වගේ. ඉන් එහාට පොල්ල දික් වුනෙත් නෑ මහත් වුනෙත් නෑ. ඈ දිග සුසුමක් හෙලලා වැලමිටට බර දීල නැගිට්ටා ගොඩක් කලකිරීමෙන්. මොන දේ නැතිවුනත් සිරිල් මුදලාලි මොනවගේ මිනිහෙක් වුනත් අඩු ගානේ පොල්ලවත් දිගට මහතට ඇතියි ඈට හිතුනා. පෙට්ටිය කඩාගන්නවත් පොල්ල දිග නෑ. එදා අකලංකට කියලා පෙට්ටිය කඩා ගත්තා නම් ඉවරයි කියලත් හිතුනා. දැන් ඉතින් මොකාගේ පිහිටක්ද.
“ෂික්”
සිරිල් මුදලාලිගේ සරම උඩට උස්සලා බෙඩ් සීට් එකත් පොරවගෙන ආයෙත් කුෂන් පුටුවට ගියා. දැක්ක දෙයින් කම්පා වුනත් ඈට ආයෙත් මතක් වුනේ අකලංකව.
“දැන් නම් ඒ පකය මතක් වෙයි හැම වෙලාවෙම ඇත්තටම ඌ මොනවා කරනවද දන්නේ නෑ”
කුෂන් පුටුව උඩට කකුල් උස්සන් නයිටිය අස්සෙන් අතදාල හුත්ත පිරිමැද්දා. මෑ ඇටේ ඇගිලි දෙකෙන් පොඩි වෙද්දී ඇගේ හැගීම්ද පිබිදිලා ඉස්මතු වෙන්න ගත්තා. ඈ ඉදිරිපිට අකලංක පොල්ලත් වන වන ඉන්නවයි හිතින් හිතාගත්තා. දෙපා කුෂන් පුටුවේ ඇදි දෙක උඩින් දාගෙන චුට්ටක් ඉස්සරහට රූටල ගියා. ඇගේ නයිටියයි හවුස් කෝට් එකයි කලවටත් පහලට වැටුනා. ඔහුගේ දිග පොල්ල අත මිටි කරලා අල්ලගෙන ඉන්නවයි හිතන ගමන් හුතු දාර දිගේ ඇඟිලි ගෙනිච්චා.
“අනේ හිමීට රිදේවි වස්තුවේ”
ඈ හිතින් මිමිනුවා. මුමුන මුමුන මෑ ඇටේ හිමින් පිරිමැද්දා.
“අනේ…හෙමීට අකලංක…ඔයාගේ එක ගොඩක් ලොකුයි..”
ඈ ඇගිල්ල හුත්ත ඇතුලට පුරුකක් විතර දාල හෙමින් කැලැතුව. ඌගෙ පොල්ලත් දිග නැත්නම් මැරෙනකම් වර්ජින් වෙලා ඉන්නවද නැත්නම් ඇගිල්ලෙන්ම පෙට්ටිය කඩාගෙන ෆින්ගර් ෆන් එකක් ගන්නවදැයි දෙකට දෙවාරමේ හිත හිතා හුත්ත අතගාන්න ගත්ත.