බස් එක මොනරාගලට එද්දී හොදටම එළිය වැටිලා. කොන්ද පස්සට ගිහින් බෑග් දෙකත් අරන් දුන්න. දෙකම ඇදගෙන යන්න පුළුවන් බෑග්. “ඉන්න අක්කා මන් වීල් එකක් ගේන්නම් හැබැයි ඔය අක්ක නවතින්න හදන හෝටලේ නම් එච්චර හොද තැනක් නොවේ ඕකට සමහර වෙලාවට පොලීසියත් පනිනවා” සුරාජ් ඒ කතාව කිව්ව තුන්වෙනි වතාව. කොහොම වුනත් පට්ට නෝන්ඩි තැනක් යැයි අංජලීටත් හිතුනා. කරුමෙටවත් සුරාජ් එක්ක ඉදලා පොලීසියට මට්ටු වුනොත් පත්තරේටත් යයි රස්සාවටත් කෙලවෙලාම යන්නත් බැරි කමක් නෑ. මොකද සුරාජ්ට තවමත් දහ අට ලබලා නැති හින්දා. තැනක් හොයාගන්නකම් වත් සුරාජ් නවත්ත ගත්තොත් ආරක්ෂාවටත් හොදයි පාලුවටත් හොදයි. පොඩි පොඩි ෆන් එකකුත් ගන්නත් පුළුවන් යයි අංජලීට හිතුනා. “මල්ලියො එතකොට මන් කොහේද නවතින්නේ” “හොද තැන් නම් තීනවා ගාන තමයි වැඩියි” “නවතින්න තැනක් හොයාගන්න දවස් දෙකක්වත් යාවි” “චුට්ටක් එහා බිබිල පාරේ හුළංදාවේ එකක් තියෙනවා දවසට පන් හය දාහක් විතර වෙයි” ගාන වගේ නොවෙයි. ඒත් මෙහෙම සුරාජ් එක්ක යන්නේ කොහොමදැයි අංජලීට ලොකු අවුලකුත් තිබුනා. මොකද සුරාජ්ගේ ඇදුම් මේ වගේ තැනකට කොහොමත් උචිත නෑ. ඇදුමක් අරන්දිල එක්ක යන්න කඩවලුත් වහලා. කරන්නේ මොකක්දැයි අංජලී කල්පනා කරත් ඔලුවට අදහසක් ආවෙම නෑ. සුරාජ්ගේ හිත රිද්දන්නත් බෑ. “ඒවගේ තැනකට තමුසේ කොහොමද ඕයි එක්ක යන්නේ තාම දහඅටක් වත් නෑ නෙහ්” “අයියෝ හලෝ හොද වාහයකින් ගිහිල්ලා බැස්සාම ඔවා බලපාන්නේ නෑ මන් වගේ එකෙක් ගියොත් තමයි දාහක් ප්‍රශ්න අහන්නේ නමය දහය වෙද්දි හයර් එකට වාහනයක් ගන්න පුළුවන්” “හරි තමුසේ නමය දහය වෙනකම් කොහේද ඉන්නේ” “මන් ඉන්නේ අන්න අර කඩේ” සුරාජ් පෙන්නුවේ ඉන්ටර්නෙට් කැෆේ එකක්. එත් එතනට එක්ක යන්න සුරාජ් කැමති වුනෙත් නෑ. ඒත් අංජලී ඒ ගැන එච්චර හිතුවේ නෑ. මොකද තාම කැෆේ එක වහලා. අංජලීට වැඩියෙන්ම ඕන කම තිබ්බේ සුරාජ්ට හොද ඇදුමක් අන්දලා සපත්තු දෙකක් දම්මවල සන්ග්ලාස් දෙකකුත් දාල කොල්ලගේ හැඩ බලන්න. කොල්ලගේ තියෙන ලුක් එකට කොළඹ එවුන් කැලේ. කැපිටල් රිසෝට් එකට එද්දී හතාමාර විතර වුනා. සුරාජ් ආවේ නෑ. ඒත් අංජලී පෝන් නම්බර් එකත් දුන්න. මහන්සියටයි නිදිමතටයි නින්ද ගියොත් ඔක්කොම ෆැලැන් වතුරේ. ඒකා දන්න වීල් එකක් සෙට් කරලා ටැවලින් බෑග් දෙකත් වීල් එකට දාල කලින් පෙන්නපු කැෆේ එක පැත්තට ගියා. බෑග් දෙකත් ඇදගෙන අංජලී රෙසිප්ෂන් එකට යද්දී සන්ග්ලාස් දෙකත් දාගෙන යන්න අමතක කලේ නෑ. හිතුවටත් වඩා පහසුවෙන් අංජලීට උඩම මහලේ කෙලවරේම කාමරේ බුක් කරගන්න පුළුවන් වුනා. හොටලේ සිව්මින් ෆූල් එක දැක්කේ ජනේලෙන් බලද්දී. මනස්කාන්ත දර්ශනයක් එක්ක සුපිරි පොට් එකක් දවසට පන්දාහට ඇත්තටම පාඩුවක් නෑ. අංජලී පෝන් එකේ එලාම් එක තියලා ඇදේ ඇලවුනා ඇදුම් මාරු කරේවත් නැතුව. මහන්සියටත් එක්ක පැයක් විතර නින්ද ගියත් පෝන් එකේ එලාම් හඩට ඇහැරුනා. කොටසායයි බ්ලවුස් එකයි ගලවලා ඩෙනිමකුයි ටීසර්ට් එකක් දාගෙන නමය නමයාමාර වෙද්දි ආයෙත් ඈ මොනරාගල ටවුමට ආවා. වටපිට බැලුවත් සුරාජ් පේන්න හිටියෙත් නෑ. සුරාජ් පෙන්නපු ඉන්ටර්නෙට් කැෆේ එකත් ඇරලා. ඉන්ටර් නෙට් කැෆේ කිව්වට ඇති මගුලක් නැහැයි පෙනුනේ ඇතුලට ගියාට පස්සේ. හාඩ්බෝඩ් වලින් වටකරපු කොම්පියුටර් දෙකක් තියෙනවා. ඒක දැක්කාම අංජලීට හිනාවකුත් ගියා. ඒත් සුරාජ් පේන්න හිටියේ නෑ. තලඑළලු පොඩි කොල්ලෙක් නම් හිටියා. සුරාජ්ට එනවා කිව්වේ දහයට නෙහ්. “කොහේට හරි වෙලා ඇති” එහෙම හිතාගෙන ඔහු එනකම් ඉන්ටර් නෙට් යන්න අංජලීට හිතුනා. “මල්ලී මට ඉන්ටර්නෙට් යන්න පුළුවන්ද” “පුලුවන් මිස් අතනින් පොඩ්ඩක් වාඩිවෙලා ඉන්න” පොඩි කොල්ල වටකරපු බොක්ස් එක පෙන්නුවා. අංජලීත් කඩ් බෝඩ් පෙට්ටිය ඇතුලට ගිහිල්ලා පුටුවෙන් වාඩිවෙලා කොම්පියුටර් එක ඔන් කරා. පාස්වර්ඩ් ඉල්ලනවා. “නිරෝමී අක්කේ මේ නෝනා කෙනෙක් ඇවිත්” අංජලී පොඩ්ඩක් ඔලුව උස්සලා බැලුව. මේ කොල්ල කෑගැහපු නිරෝමි කවුද බලන්න. කොල්ල කැගැහලත් විනාඩි දහයකට විතර පස්සේ අවුරුදු විසිපහක විතර තලඑළලු කෙල්ලෙක් පිටුපස්සේ දොරත් ඇරගෙන ජනෙල් රෙද්ද මැත් කරගෙන මතුවුනා. පුකත් මරු ගෙඩි දෙකත් කියන්න තරම් වරදක් තිබුනෙත් නෑ. කෙල්ල ඇවිත් පාස් වර්ඩ් එක දීල කැෂියර් එක වගේ තැනට ගියා. අංජලී දැක්කත් ගනන් ගත්තේ නෑ. නිකමට ආයෙත් බැලුවා නොවෙයි බැලුනා කෙල්ල පිටුපස්සේ ඉදන් ආපු දොර දිහා. අම්මට හුකන්න මතුවුනේ සුරාජ්. ඒක දොරක් එක්ක තිබ්බ කාමරයක්. අංජලී එහෙන්මම ඔලුව කොම්පියුටර් එකට ඔබා ගත්තා. ” තමුසේ කීයටද එන්නේ අරය අද බදුල්ලේ ගියා එන එක සුවර් නෑ” ඒක ඇහෙද්දී අංජලීට උතුර දකුන මාරු උනා. “මට අදයි හෙටයි එන්න විදියක් නෑ තමුසේ කාට හරි කියලා කඩේ වහගන්නවා” “හැමදාම එක එකාට කියලා කඩේ වහන්න බෑ උන් ඉල්ලන්නේ වෙන වෙන දෙවල්” “ඉතින් හලෝ ඔය මට දෙන්න ලෑස්ති කරපුවා උන්ට දීල කඩේ වහන්න එකෙක් හොයා ගනින්කෝ මට පරක්කු වෙනවා මම යනෝ” “කමක් නෑ උබ ඔහොම කරන් පල කෝ අපිත් ඕන වෙන දවසක් ඒවි නෙහ්” තලඑළලු කෙල්ල කිව්වේ නම් දුකින් වගේ. සුරාජ් එහෙන්මම ගියා. විනාඩි පහකට විතර පස්සේ අංජලීගේ පෝන් එක වෛයිබ්‍රේට් වෙවී කොම්පියුටර් ටේබල් එක උඩ දගලනවා. “හායි අක්කී කොහේද ඉන්නේ” “අර ඔයා කියපු කැෆේ එක ඇතුලේ මල්ලියෝ තප්පරෙන් එනෝ පැටියෝ” අංජලී කොම්පියුටර් එක ඔෆ් කරගෙනම නැගිට්ටා. බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේ ඉන්න කියපු තැන කැෆේ එක දිහා බලාගෙන කොල්ල ඉන්නවා දැක්කාම අංජලීට ඉබගෙන ඉබගෙන යන්න හිතුනා. අංජලී පිටුපස්සෙන් ගිහින් සුරාජ් කනට පිම්බා. අංජලී දිහා බලාගෙන ඉන්නවා අදුන ගන්න බෑ වගේ. ඇයි දෙයියනේ කලින් දැක්කේ මෙහෙම නොවේ නෙහ්. ඇගට තදවෙන ඩෙනිමක් ගහගෙන සන්ග්ලාස් දෙකකුත් දාල අඩි උස සපත්තු දෙකකුත් දාල ඉද්දී කොහොම අදුන ගන්නද “මොකේ මූනේ පෙරහැරක් යනවද” සන්ග්ලාස් දෙක ගැලෙව්වට පස්සෙයි කටහඩඩිනුයි සුරාජ් අංජලීව අදුන ගත්තේ. සුරාජ් කැෆේ එකේ දොරෙන් එළියට එද්දී දැක්කත් හදුනාගන්න බැරිවුනා. “මෙතන තවත් ටැග් ගැහෙන්න බෑ මාව හොද ඇදුම් කඩයකට එක්ක යනවාකෝ” සුරාජ් එක්ක මොනරාගල ටවුමේ ඇදුම් කඩයකට ගිහින් කොල්ලට දවස් දෙකට අදින්න ඇදුනුයි හොද ඇදුම් ටිකක් තෝරල ෆිටොන් රූම් එකට යැව්වා. “අම්මට හුකනවා බලහන්කෝ මූගේ ලුක් එක” සුරාජ් දැක්ක ගමන් අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා මේ සුරාජ්ද කියලවත්. ඌටවත් හිතාගන්න බැරිවෙන්න ඇති. කොහොම කොහොම හරි දෙන්න එක්ක හෝටලයට එද්දී දොලහත් පහුවෙලා තිබුනා. කාමරයට ගිය ගමන් කොල්ලා කණ්නාඩිය ඉස්සරහට ගිහිල්ලා හැඩ බලනවා සන්ග්ලාස් දෙකත් දාගෙන. අංජලී කොල්ලව බැල්කනියට එක්ක ගිහින් එක එක විදියට ඉන්දවලා පොටෝ ගත්ත. “දැන් ඉතිං ඕව ගලවල නාගෙන වරෙන්” “අක්කේ උබට නම් මාර පින් දහස් ගානින් මෙච්චර ඇදුම් අරන් දීපු එකට” “උබ මගේ වැඩේ කරලා දුන්නොත් උබ හැමදාම ඔය විදියටම තියා ගන්නවා” කොල්ල ඇදෙන් වාඩිවෙද්දියි මෙට්ටේ ආතල් එක දැනුනේ. ඌ ඇද උඩ දෙතුන් පාරක් පුක උස්ස උස්ස තියලා අංජලී දිහා බැලුවා. “පලයන්කෝ ඉතින් නාගෙන වරෙන්” “ඉතින් දෙන්න එකට නාමු” “උබට ආස ඇති පල නාගෙන වරෙන් එකට නාන්න එවට තව කල් තියෙනවා කියන විදියට හිටියොත්” “ඔන්න ඉතින් වැරදියටම නෙහ් හිතන්නේ” කොල්ල ඩෙනිම වටේ ටවල් එක ඔතාගෙන ඩෙනිම ගැලෙව්වා. ඒත් ටීසර්ට් එක ගැලෙව්වේ නෑ අංජලීට පුදුම ආසාවක් තිබුනේ සුරාජ් ජොකා පිටින් විතරක් ඉන්නවා බලන්න. “මල්ලියො.. මෙහේ එනෝ” නාන කාමරයට යන්න ගිය සුරාජ් ආපහු හැරුනා. “ඇයි” “ඔය කන්නාඩිය ඉස්සරහ හිටගන්නවා” සුරාජ් අංජලී දිහාත් බලල කණ්නාඩිය ඉස්සරහට ගියා. “ඔය ටී සර්ට් එකත් ගලවනවා” අංජලී පිටුපස්සෙන් ටී සර්ට් එක උඩට ඉස්සුවා. සුරාජ් දැතින්ම ටීසර්ට් එකත් ගලවල ඇද උඩටම විසිකරා. කොල්ලගේ ලස්සන දැක්කේ එතකොට නෙහ්. පපුවේ මයිල් ලාවට තන් ගැටේ ලගින් මතුවෙලා එනවා. මස්පිඩු හැදීගෙන එනවා සික්ස් ෆැක් එක හැදීගෙන එන සලකුණු තියෙනවා සුරාජ්ගේ ඇගට ඈ වශී වුනා. අංජලී සුරාජ්ගේ පිට පැත්තේ ඉදන් කණ්නාඩිය දිහා බලාගෙන හැඩ බැලුවා “ඔය ටවල් එකත් ගලවනවා” “බෑ අයි ඕයි තමුසේ කොල්ලෙක් දැකල නැද්ද මාව හෙළු කරන්න හදන්නේ” “තමුසෙට බැරිද” “බෑ තමුසේ මාව මේකට ගෙනාවේ මගේ හෙළුව බලන්නද” ඇගේ හිත කිව්වා වගේ කතාවක් සුරාජ් කියද්දී අංජලීට ලැජ්ජ හිතුනා. අංජලී බිම බලාගත්තා. “ඇයි මන් විතරක් ගලවන්නේ එහෙනම් තමුසෙත් ගලවන්න ඕන” අංජලී ඇදෙන් වාඩිවෙලා කල්පනා කරා. ඇත්තටම සුරාජ්ට ඇදුම් අරන් දුන්නේ ඇයිදැයි හේතුව ඈට තේරුනේ නෑ. සුරාජ් හෝටලයට එක්ක ගෙන ආපු ඇත්ත හේතුව ඈට තේරුනේ නෑ. මොකෝ මේකේ තනියම ඉන්න බැරිද. හොටලේ බැග් ටික දාල ඇතිමලේට උදේම ගියානම් මෙලහකටත් ආපහු ඇවිත් නවතින්න තැනකුත් හොයාගෙන. අංජලීගේ ඔලුවට විදුලි සැරක් වැදුන වගේ ආවේ දවස් කීපයකට කලින් ඕෂධී කියපු කතාව. “ඒකියන්නේ උබට පිටින් කන්න බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා” අංජලීගේ ඔලුව ඇතුලේ ඕෂධීගේ කතාව කිහිප වතාවක්ම නින්නාද වුනා. සුරාජ් ඈ ලගින්ම ඇදෙන් වාඩිවෙනවත් ඈට පෙනුනේ නෑ. පෙනුනා ඇස් වලින් දැක්කා. ඒත් ඒ සිග්නල් එක මොලේට ගියේ නෑ. සුරාජ්ගේ අත ඇගේ කලවයේ තිබ්බත් ඈට දැනුනේ නෑ. “අක්කේ ඔයා තරහයිද” “නෑ ගිහිල්ලා නාගෙන එනවා මටත් නාගන්න ඕන” “මට තේරෙනවා ඔයාගේ හිත ඇතුලෙන් මගේ ඇග බලන්න ආසයි ඒ වගේම මාත් ආසයි ඒ ඔයාට හුකන්න ඕන කමට නොවේ ඔයා පොඩි අක්කටත් වඩා ගොඩක් ලස්සන හින්දා මේ මම වගේ කැහැටු කොල්ලෙක්ගේ හෙළුවෙ බලන්න තියෙන්නේ මොනවද කියන එක නම් මට හිතාගන්න බෑ. අනික ඔයා අපි වගේ ගම්වල හැදිච්ච උන් නොවේ කොළඹ කෙල්ලෙක්” සුරාජ්ගේ විග්‍රහයට අංජලී තවත් අසරණ වුනා. “දැන් උබට ඕන මගේ හෙළුව බලන්නද” අංජලී ඇදෙන් නැගිට්ටේ හිතට නැගිච්ච ආවේගෙත් එක්ක. “හැබැයි අතපත ගාන්න බෑ බිත්තියට හේත්තු වෙලා වාඩිවෙයන්” “නෑ.. එහෙම ..නො” “කට වහගනින් මම උබේ පොඩි අක්කාත් නොවේ චමිලත් නොවේ උබේ අර කැෆේ එකේ නිරෝමිත් නොවේ” අංජලී රැක් එකේ තිබ්බ ටවල් එක එක පාරටම ඇදලා ගත්තා. සුරාජ් මුකුත්ම කියන්නේ නැතුව ඇදේ වාඩිවෙලාම ඇද උඩ තිබ්බ කලිසම දාගත්තා. ටවල් එක අංජලී ගත්ත වේගෙටම රැක් එකට විසිකරා. ටී සර්ට් එක දාගන්න ගමන් ඔහුගේ හඩ අවදිකරා. “තමුසේ ඕන හුත්තක් කරගන්නවා මම යනවා අක්කලහ” අංජලීගේ ස්වරයෙන්ම කියලා ඇදෙන් නැගිට්ට. “එපා..යන්න ..එපා..” අංජලී එකපාරටම සුරාජ්ව බදාගෙන පපුවට නළල තියාගෙන ඉකිගහ ගහ අඩන්න ගත්තා. “ම..ම බැදපු… ගෑණියෙක් ඊයේ.. රෑ.. පෙන්නපු… පොටෝ.. එකේ.. මිනිහ මට.. බදින්න.. වුනේ” සුරාජ් ඇත් එක්කම ඇදෙන් වාඩිවුනා. ප්‍රශ්න ගොඩාක් අහන්න තිබ්බත් සුරාජ් ගොඩක් දේවල් තේරුම් ගත්තා. සුරාජ්ගේ බෙල්ල බදාගෙන අංජලී තාමත් ඉකිබිදිනවා. “ඔහොම අඩන්න එපා අක්කේ” සුරාජ්ගේ අත අංජලීගේ පිටදිගේ කිහිප වතාවක්ම බෙල්ලේ ඉදන් පහලට ගියා. ඈ ඔහුගේ පපුවට තවත් තන් දෙක තෙරපගෙන තාමත් හීනියට ඉකිබිදිනවා. මුවෙන් හඩ සෙමින් ඇහුනත් ඈ ගැස්සි ගැස්සී ඉකිබිදින හැටි සුරාජ්ගේ අතට හොදට දැනුනා. සුරාජ් ඔහුගේ පපුවට තියගත් ඇගේ කම්මුල් දෙකෙන් අල්ලාගෙන ඇගේ නළලට උම්මා එකක් දුන්නා. අංජලී ඔලුව ගසලා ආයෙත් ඔහුගේ පපුවට තුරුල් වුනා. ඇයට ඇති තරම් ඉකිබිදින්න දීල ඔහු ආයෙත් අංජලීගේ පිට දිගේ අතගාන්න ගත්තා. සුරාජ් ආයෙත් අංජලීගේ නළලට උම්මා එකක් දුන්නා. ඇගේ ඉකිබිදුම නම් නැවතුනත් සුරාජ්ගේ උණුසුමට ඈ ආශා කරා. “ඔයා මන් ගැන හිතන විදිය වැරදියි අක්කේ පොඩි අක්කට මගෙන් වරදක් වුනා. එත් චමිලට මගෙන් කිසි වරදක් වුනේ නෑ. මම කරේ එයාගේ හැගීම් අවුස්සපු එක විතරයි. ඔය කැෆේ එක අයිති මගේ යාලුවගේ අයියට. එයාගේ නෝන නිරෝමි….” අංජලී සුරාජ්ට ඒ විස්තරේ කියන්න ඉඩ දුන්නේ නෑ. අත උස්සලා සුරාජ්ගේ කට වැහුවා. “මටත් කියයිද දන් නෑ ඒකිට කිව්ව වගේ වෙන එකෙක් හොයාගනින් කියලා” අංජලී සුරාජ්ගේ පපුවෙන් මෑත් වෙමින් හෙමින් මුමුනලා සුරාජ් දිහා බැලුවා. “එහෙනම් මම මෙහෙම තුරුල් කරන් ඉන්නෙ නෑ නෙහ්” “ඒ කියන්නේ තමුසෙ එකිට වඩා මට ආදරෙයි” “එකී මොකෙක්ද පොඩි අක්කට වගේම ඔයාටත් ආදරෙයි අක්කේ” අංජලී සුරාජ්ගේ කන මිරිකලා ඔහුගෙන් මෑත් වුනා. සුරාජ් ඇදගෙන හිටි ටී සර්ට් එක ගලවල කකුල් ඇදෙන් පහලට දාල එහෙන්මම උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනා. ඔහුගේ පපුව දකිද්දී ආයෙත් සැරයක් තුරුල් වෙලා ඉන්න තිබුනානම් යැයි හිතුනත් ඈ නිහඩව ඔහුගේ ඉරියව්වෙන්ම අතේදුරුන් හාන්සිවුනා. කැරැකෙන විදුලි පංකාව දිහාම බලාගෙනම හිටියා. සුරාජ් චුට්ට වෙලාවකට කලින් කියපු කතාව ඈට ආයෙත් මතක් වුනා. “පොඩි අක්කට වගේම ඔයාටත් ආදරෙයි අක්කේ” එකපාරටම සුරාජ් නැගිට්ටේ මොකක් හරි මතක් වුනා වගේ. ඔහු පර්ස් එක ඇදලා ඩයලොග් සිම් එකක් ඇදලා ගත්තා. “අක්කේ මේක ඔයාගේ පෝන් එකට දාල දෙනවකෝ” “ඇයි ඕකක් දාන්නේ මගේ පෝන් එකෙන්ම කෝල් ගන්නවකෝ” “අනේ මෝඩි ඌ එතකොට දිගටම තමුසෙට කෝල් කරන්න ගනීවි” සුරාජ්ගේ කතාවට අංජලීට පොඩි හිනාවකුත් ගියා. “ඇයි මම ඌත් එක්ක සෙට් වෙයි කියලා තමුසෙට බයයිද” “ඌත් එක්ක තමුසේ යාලු වුනොත් කී දෙනෙක් ලග නතරවෙයිද දන්නෙ නෑ අනුරගේ කැරි වැඩෙන් පස්සේ එකෙක්වත් මන් විශ්වාස කරන්නේ නෑ” “ඇයි ඌ ඒ තරම් ජරා එකෙක්ද” “ඌ ජරා එකෙක්ද නැද්ද මන් දන්නේ නෑ හැබැයි ඌ නොකරන දෙයක් නෑ. ලස්සන බඩුවක් දැක්කොත් ඒකිට හුකලා අනිත් එවුන්ටත් දෙනවා පුළුවන් නම් හුකාපන් කියනවා ඌගේ පර්ස් එකේ කොයි වෙලාවේ බැලුවත් කොපුද මොනවද පැකට් වගයක් නම් වරදින්නේ නෑ. නිරෝමිට අමාරුව තියෙන්නේ ඌ නැති හින්ද වෙන්න ඇති” අංජලී ඇදෙන් බැහැලා පෝන් එකට සුරාජ්ගේ අතේ තිබ්බ සිම් එක දාල දුන්නා. “කොහේද හුත්තෝ ඉන්නේ” ඌගේ සද්දේ අංජලීටත් ඇහුනා. “අද උදේ ධනුක අයියේ ආවේ ස්පිරිතාලේ ඉදන් දැන් නම් ඉන්නේ අක්කලහ යන ගමන්” “තෝ හැම තැනම හොයනවා පවු බන් අක්කට කඩේ වහලා දීපන් උබට වැඩක් නැත්නම් ඒ පැත්තට පලයන් කෝ” “අපේ අම්ම ඉන්න වාට්ටුවේ නර්ස් කෙනෙක් පොඩි වැඩක් පැවරුවා උබ කතරගම පැත්ත දන්නව නෙහ් උබට පොටෝ එකක් එවන්නම් මිනිහ දන්නවද කියපන්” “උබ හිතන්නේ කතරගම ඉන්නේ මිනිස්සු දහයක් පහලොවක් කියලද වැඩියෙන්ම ඉන්නේ පිටින් එන බුවාලා නෙහ්” “හරි උබ පොඩ්ඩක් බලල කියපන්කෝ” “මතක ඇතිව ඔය සිම් එකයි පෝන් එකයි තිබ්බ තැනම තියපන් අක්කට අහුවුනොත් හුකලම තියේවි” සුරාජ් කෝල් එක කට් කරා. අංජලී සුරාජ්ගේ කතාවට හොල්මන් පීකුදු වුනා වගේ. මේක නම් ඇත්තටම අදහන්න වටින පොරක්. කොහොම වුනත් එක දෙයක් අංජලීට තේරුනා ධනුක කියන්නේ සුරාජ්ට වඩා වැඩිමල් එකෙක් වගේම ලෝකේ කාල වතුර බොන පොරක් යැයි හිතා ගත්තා. ධනුකගෙන් අරක්කු සිගරැට් ගංජා පුරුදු නූනත් ගෑනු පිස්සුව පුරුදු කරන්න ඇත්තේ ඌම වෙන්නම ඕනැයි අංජලීට හිතුනා. “එහෙම පොටො යවන්නේ කොහොමද යවන්න වෙන්නේ මගේ වට්ස්ස්ප් එකෙන්” “මම මේ හුත්තවල් දන්නෙ නෑ හලෝ බලනවකෝ යවන්න විදියක්” අංජලීගේ වට්ස් සප් නොම්මරේට සුරාජ් දීපු නම්බරේ එන්ටර් කරලා වට්සප් එක හදාගත්තා. ඈට නිකන් හිතුනා ධනුක කියන්නේ මොන වගේ පොරක්දැයි බලාගන්න ඌගේ වට්සප් එකේ තිබ්බ හැම හුත්තක්ම ආවේ නැතෙයි අංජලීගේ පෝන් එකට. වට්සප් හදන කොටත් කෝල් දෙක තුනක් ආවත් අංජලි එන එන කෝල් කට් කරා. පොටෝ එක යවල සුරාජ්ට ආයෙත් පෝන් එක දුන්න ආයෙත් සැරයක් ස්පීකර් ඔන් කරලා. “හුත්තෝ ඇත්ත කියපන් උබට කොහෙන්ද මේ ෆොටෝ එක” “මන් කිව්වේ අම්ම ඉන්න වාට්ටුවේ නර්ස් කෙනෙක් දුන්නේ” “මේ නිකන් ලෙඩ දාගන්නේ නැතුව ඉදහන් එක එකාට පුක දීල තොගේ වල්ලත් නැතිවෙන වැඩක්” සුරාජ්ගේ යාළුවගේ ඒ කතාවට නම් අංජලීට විතරක් නොවේ සුරාජ්ටත් කටේ කෙල හිදුනා. “උබ මට විශ්වාස හින්දනේ ධනුක අයියේ ඇහුවේ ඇත්තට කියපන් කවුද මේ” “හුත්තෝ මූ තමයි කතරගම කලු සුරුට්ටුව අමු මැරයෙක්. භවානි එකත් මුගේ එහේ තව මොකක්ද නමක් කියනවා මතක නෑ. හිගන්නොත් මූට කප්පම් දෙන්න ඕන” එකට නම් අංජලීගේ කටත් ඇරුනා. අංජලීගේ විතරක් නොවෙයි සුරාජ්ගේ ඇස් දෙකත් උඩ ගියා. “උබට හරියටම සුවර්ද” “මූව ඇහැටම බලාගන්න ඕන නම් සිකුරාදා දවසක කතරගම පලයන් මූට ඉන්නවා හෙන සෙට් එකක් උන් දම්මලා කප්පම් ගන්නේ අපේ අම්මලා නම් මූ ගැන ඒක එක කියනවා එවා නම් මම දන්නේ නෑ” “මල්ලී අම්මලා මොනවද කියන්නේ අහපන්කෝ” අංජලී සුරාජ්ගේ කනට කරලා හිමින් කිව්වා. “මොනවද හුත්තෝ ස්පීකර දාගෙන ඉන්නේ. කාට ඇහෙන්නද උබ ලග කවුද ඉන්නේ මට කෙල්ලෙක්ගේ කට හඩක් ඇහුනා. ඇත්ත කියහන් උබ කොහේද ඉන්නේ” සුරාජ් බැලුවා අංජලී දිහා ස්පීකර් ඔෆ් කරන්න ඔහු දන්නේ නෑ. “මම ඉන්නේ බස් එකේ ලග ඉන්න කෙල්ල කාටද කෝල් කරනවා උබට ඇහෙන්නේ ඒකිගේ කටහඩ වෙන්න ඇති” අංජලී පෝන් එකේ ස්පීකර් ඕෆ් කරා. නැත්නම් ඌ දන්න ටිකවත් කියන්නේ නෑ. “හුත්තෝ රහසක් කතා කරද්දී ඒ විදිහට කතා කරපන් බස් එකෙන් බැහැල පොඩ්ඩක් එලියට පලයන් ඕක මොනරාගලටත් එනවා ඉදලා හිටලා කලු සුරුට්ටුව කවුද කියලා උබ දන්නේ නැති වුනත් උබ හිරේ ගියපු මොල්ලියා දන්නව නෙහ් ඌ කලු සුරුට්ටුවගේ ගෝලයෙක් මතකද දැනට මාස දෙකක් විතර උඩදී උබයි මමයි කඩේ ලග ඉද්දී ඇතුල හිටපු එකෙක් ඇදගෙන ගියා” සුරාජ් පෝන් එක අරන් ඇදෙන් නැගිටලා බැල්කනිය දිහාවට ගියා. අංජලී ඉන්න බව දැනුනොත් ඌ දන්න ටිකවත් කියන්නේ නෑ. සුරාජ්ට කතා කරන්න දීල අංජලී ඇදේ හිටපු විදියටම හිටියා. බැල්කනියට ගිය ඔහු තවත් විනාඩිගානකින් ආවේ නම් ගිය ස්වරූපයෙන් නොවේ. මූනත් අමුතුවෙලා. සුරාජ් අංජලී දිහාවට පෝන් එක විසිකරලා ආයෙත් උඩුබැලි අතට හාන්සිවුනා. පෝන් එක කනේ ගහන් ගිය සුරාජ් නොවේ ආපහු ඇදට ආවේ. ඒත් ඒ අහපු කතාව පොඩ්ඩක් වුනත් අංජලීට හිතාගන්න බැරි වුනා. සුරාජ්ගේ යාලුවා මොනවද කිව්වේ කියලවත් කිව්වේ නෑ. පහුගිය දවස් ටිකේම සිරිල් මුදලාලි වෙලාවක් අවේලාවක් නැතුව ගිය ගමන් මතක් වුනා. කල්මුනේ යනව කිව්වත් ගිහිල්ලා තිබුනේ වෙන්නප්පුවේ. කලින් දවසක් ආවේ නහයත් කඩාගෙන යන් පල් ගදක් එක්ක. උදේට ඇදන් ගිය ඇදුම ඇදන් ආවේ හොදටම කිළුටු වෙලා. අංජලීට මේ හැම දෙයක්ම සිහියට ආව. “එතකොට මේකා සල්ලිකාරයෙක් වෙලා තියෙන්නේ හිඟන්නොන්ගෙන් කප්පම් අරන්ද” අංජලීට දැනුනේ ලොකු පිළිකුලක්. එතකොට කොහොමද මේකා ලියන්නවා හදුනගන්නේ. එය එසේ මෙසේ හදුනගැනීමක් නොවේයයි අංජලී හොදට තේරුම් අරන් තිබුනා. “මල්ලී…” සුරාජ් බයවෙලා වගේ යයි අංජලීට හිතුනා. “ඉදල ඉදල කරගැහුවේ වාත කොච්චියකට කියලා හිතුනද” “නෑ මට මතක් වෙන්නේ ඔයා මාව මේ තත්වෙට ගෙනාපු හැටි ඊයේ රෑ ඉදන්” “මට උදව් කරන්න පුළුවන් එකම කෙනා තමුසේ විතරයි ඕයි” “තමුසේ මට පොරොන්දු වෙනවද මට මොනවා හරි වුනොත් පොඩි අක්කයි දරුවයි බලාගන්නවද” අංජලීගේ දෑස් දිලිසුනා ඈ සුරාජ් ඉන්න දිහාවට ඇල අතට හැරිලා මෙට්ටෙට වැලමිට තියාගෙන අල්ල උඩට හිස බර කලා. සුරාජ් දිහාවම බලාගෙන හිටියා මොහොතක්. ඇගේ අනිත් අත දිග ඇදිලා නැවතුනේ ඔහුගේ කම්මුලේ. ඈ ආසාවෙන් සුරාජ් කම්මුල් අතගෑව. “පොඩි අක්කයි ඉපදෙන දරුව විතරක් නොවේ තමුසෙත් මම බලාගන්නවා තමුසෙට හිරීමක්වත් වෙන්න ඉඩ තියන්නේ නෑ” අංජලී සුරාජ්ගේ ඔලුවට අත තියල කියද්දී ඔහු ඈ ඉන්න පැත්තට ඈ හිටි ඉරියව්වෙන්ම හැරුනා. “මට තව දෙයක් දැන ගන්න ඕන තමුසෙගේ යාලුවගේ අම්ම තව මොනවද සිරිල් මුදලාලි ගැන දන්නවා කිව්වා නෙහ්. අන්න ඒ ටික කොහොමද දැන ගන්නේ” “ඌට නම් ආපහු කෝල් කරන්න බෑ එතකොට ඌ සැක හිතෙනවා. වෙන විදියක් ගැන හිතන්න ඕන” අංජලීට සුරාජ් ගැන පුදුම ආදරයක් හිතුනේ. දැන් නම් ඕන හුත්තක් කියලත් හිතුනා. ඒත් සිරිල් මුදලාලි ගැන අහපු විස්තරේ අනුව බයකුත් හිතුනා. “මල්ලී උබ කැමති දෙයක් මට කරපන් මම තාම වර්ජින්” “වර්ජින් මොකක්ද ඒ” “අයියෝ..ඔ තමුසේ ඉංග්‍රීසි වචනයක්වත් දන්නේ නැද්ද වර්ජින් කියන්නේ මම තාම කන්‍යාවියක් තමුසෙගේ භාෂාවෙන් කියනවා නම් මගේ පෙට්ටිය තාම කැඩිලා නෑ” ඒකට සුරාජ්ගේ නළලත් රැළිවුනා “අච්චර මැරයෙක් වෙලත් ඌට තමුසෙගේ පෙට්ටියවත් කඩන්න බැරි පොන්නයෙක්ද” “පෙට්ටිය කඩන්න ඌට පයියක් තියෙන්න එපැයි. කවුද තම්බියෙක් ඌගේ පයිය අග්ගිස්සෙන්ම කපලා” “අම්මට සිරි… ” “ඒ විතරක් නොවේ ඌගේ ඇග හැමතැනම කඩුපාරවල් කිරි බත්කෑලි වගේ” ඒක ඇහිච්ච ගමන් සුරාජ් කෙලින් වුනා. “අම්මට හිකිලා තියෙන්නේ ඔන්න ඕක පිටුපස්සේ ගියා නම් මිනිහ කවුදැයි හරියටම හොයා ගන්න තිබුනා” “ඒක කරලා තියෙන්නේ තම්බියෙක් මොනවහරි ගෑණු පටලැවිල්ලකට” “ඉන්නෝ ඉන්නෝ මගේ ලග තව තුරුම්බුවක් තියෙනවා ෆැන්ෂන් ගිය පොලිස් කාරයෙක් ඉන්නවා අපේ ලොකු අක්කන්ඩිලගේ ගෙවල් ලග මිනිහ මාත් එක්ක කිට්ටුයි” අංජලී අල්ලෙන් අත අරගෙන සුරාජ් ලගටම ගියා. සුරාජ් තාමත් ඉන්නේ හිටපු විදිහටමයි. අංජලී කොල්ලගේ නළලට දිග උම්ම එකක් දීල උඩුබැලි අතට දිගා වුනා. “තමුසෙ ටවුමට ගිහින් ව්‍යග්‍රා පෙති දෙකක් අරන් එනවා එතකොට පුළුවන් තමුසෙට ඇති තරම් මට හුකන්න කොල්ලෙකුට පෙට්ටි දෙකක් කඩන්න ලෙහෙසියෙන් අවස්ථාවක් එන්නේ නෑ මතක ඇතිව ප්‍රොස්ටිනොර් ටූ පෙති දෙකකුත් ගේනවා ඒක ගැහුවාම බඩ වෙන්නේ නෑ” සුරාජ් ටික වෙලාවක් අංජලී දිහා බලාගෙන හිටියා. ඔහු ඇගේ කම්මුල ඌගේ ගොරෝසු අතින් අත ගෑව. “හැබැයි එක කොන්දේසියක් තියෙනවා කැම්පස් යන්න කලින් කලින් යාලුවෙලා හිටපු කොල්ල මට මාර ෆන් එකක් දුන්නා ඒක මට තාම අමතක කරන්න බෑ. තමුසේ මගේ මයිලයක් මයිලයක් ගානේ ලෙවකාල උරලා හප කරලා හරි ඒක මගේ හිතින් මැකිලා යන විදිහට හුකන්න ඕන” සුරාජ් අංජලීගේ ඇස් දිහා බලාගෙනම හිටියා ඇහිපිය වත් ගහන්නේ නැතිව. තප්පර ගානකට පස්සේ ඔහු හඩ අවධිකරා “තමුසෙට මම ඊයේ රැත් කිව්වා අද පාන්දරත් කිව්වා නෙහ් මට තෑගිත් එපා කප්පමුත් එපා මට වෙච්ච පොරොන්දුව විතරක් ඉෂ්ට කරනවා අනික තමුසෙට හුකන්න එක එක පෙති මොකටද ” අංජලී සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියේ ගොඩක් පුදුමයෙන්. වෙන කොල්ලෙකුට එහෙම කිව්ව නම් ඌ මෙලකට ඇදුනුත් ගලවලා එහෙම නැත්නම් ඌගේ පයිය කටේ හරි ඔබලා. සුරාජ් ඒ අතින් අදහන්න බැරි පොරක්. අංජලී එකපාරටම සුරාජ් දිහාවට හැරිලා කොල්ලගේ මුන ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා හැබැයි ආශාවට නොවේ සුරාජ් කියපු කතාවට. ඈ එහෙන්මම ඇද උඩ වාඩිවුනා එරමිනියා ගහගෙන. ටී සර්ට් එක යටින් අල්ලද්දී සුරාජ් ඇගේ අතින් අල්ල ගත්තා අංජලී සුරාජ්ගේ අත ගසා දාල ටී සර්ට් එක අතින් පන්නල දැම්මා. ඇගේ අත් එහෙන්ම පිටිපස්සට ගියා. සුරාජ්ට තේරුනා අංජලී කරන්න යන දේ. ඔහු ඇගේ අතින් අල්ල ගත්තා දඩුඅඩුවකින් ඇල්ලුවා වගේ. “එපා අක්කේ බැදපු ගෑණියෙක් බැන්දට පස්සෙ මිනිහගෙන් සතුටු වෙන්න බැරිව අසරණ වෙන හැටි මම නිරෝමි අක්කගෙ අඩවැඩියාවෙන් තේරුම් ගත්තා. ඔයාගේ හැසිරීමෙනුත් ඒක ඔප්පු වෙනවා” සුරාජ්ගේ කතාවෙන් අංජලී සුරාජ් කවුදැයි හරියටම වටහා ගත්තා. ඇත්තටම සුරාජ්ට ඈ ගැන ඇතිවෙලා තියෙන්නේ කාමාශාවක්ද වෙනත් හැගීමක්ද කියන්න හිතාගන්න බැරිවුනා. සුරාජ් එහෙම කිව්වත් ඔහුගේ ඇස් විටින්විට අංජලීගේ තන් දෙක දිහා දැවෙටෙනවා දෙතුන් වතාවක්ම දැක්කා. “මොකද හිනාවෙන්නේ” ඔහුට ඒක තේරුනා. අංජලී කොක්හඩ නගා හිනාවුනා “තමුසෙගේ පණ්ඩිත ටෝක් නම් තියෙනවා කොයි වෙලාවෙත් ඇස් තියෙන්නේ තන් දෙකේ” සුරාජ්ට ඒක නම් පොල්ලෙන් ගැහුවා වගේ ලැජ්ජවෙන් ඇඹරුනා. අංජලී කොල්ලගේ නහය අල්ලා මිරිකලා දෙපැත්තට හෙල්ලල පහත් වෙලා සුරාජ්ගේ මුන ඉම්බා. අංජලීගේ එක තනක් තිබුනේ සුරාජ්ගේ අල්ලට තෙරපිලා. ඔහු වරක් දෙවරක් මිරිකනවා අංජලීට තේරුනා. ඔහු ආසයි. ඒත් මොකක්දෝ බාධකයක් ඔහුගේ හිතේ හරහට වැටිලා. “ඇයි නැවැත්තුවේ” “අනේ.. මාව තේරුම් ගන්න අක්කේ. මන් ඇඹුලට කන්න ආස නෑ” “ඇඹුලට කන කොටත් රසයි නෙහ්” “නෑ මම ආස ඉදුනාම කන්න” “එහෙනම් ඇයි හෙළුවෙන් මාව බලන්න ඕන කිව්වේ” “ඒ වෙලාවේ එහෙම හිතුනා” අංජලීට ඕනකම තිබුනා සුරාජ්ගේ හිතේ තෙරපගෙන ඉන්න බාධකය පන්නන්න. ඒත් සුරාජ් ඊයේ බස් එකේදි සාය අස්සට අතදාන්න හදපු කොල්ල නොවේ යැයි මොහොතින් මොහොත ඈට ඒත්තු ගියා. සුරාජ්ගේ බාධකය පැන්නුවොත් වැව් බැම්මත් කඩාගෙන යන වතුර පාර වගේ හැගීම්ද කඩාගෙන බිදගෙන යන බව අංජලී තේරුම් ගත්ත. “මම ඊයේ දැක්ක කොල්ල නොවේ මෙතන ඉන්නේ උබ කියපු විදියට උබේ යාළුව ලග මෙහෙම හිටියා නම් එහෙනම් ඌ මාව පතුරුගහනවා. මම උබට ආදරෙයි පැටියෝ උබට විතරමයි හැම දෙයක්ම දෙන්නේ” අංජලී කොන්ද කෙලින් කරන් කියලා ඇදෙන් බැහැලා ටවල් රැක් එකේ තිබ්බ ටවල් එක අතට ගත්තා. ඒත් සුරාජ්ගේ ඇස් දෙක තිබුනෙම අංජලී දිහාමයි. ඈත් සුරාජ් තවත් කුලප්පු කරන්න ටවල් එක උඩට ඇදන් ඩෙනිම ගැලෙව්වා. දෙකට නැවිලා ජංගියත් ගැලෙව්වා. පුකයි ඇගේ කලවෙයි දෙකම පේන්නම. තුවායේ ගැටේ බුරුල් කරලා බ්‍රා එකත් පැන්නුවා තනෙන් බාගයක් පේන්නම. හැම වෙලාවෙම අංජලී හොරෙන් බලාගෙන හිටියේ සුරාජ්ගේ ඇස් දිහා. ඔහුගේ ඇස් දිලිසි දිලිසි ඈ දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා. ඈ මේසේ ඉස්සරහ පුටුවට කකුලක් උස්සලා තියද්දී ටවල් එකේ පැති දෙක දෙපසට වුනා කලවෙත් භාගයක් පේන්නම. සුරාජ් ඇදෙන් බැස්සෙ අංජලී දිහා බලාගෙනම. අංජලීගේ ඇහැ තිබුනෙත් ඔහු දිහාමයි. සුරාජ් ඇදෙන් බැහැලා හිටගන්නවාත් දැක්කා
අ